dinsdag 19 april 2011

Elijo


                                       Ik kies!
                                          Dacht ik!

Gisteravond Kerntakendiscussie café gehad. Aan de hand van diverse stellingen mochten we “discussiëren” .Waar was onze eigen inbreng? Waar waren onze bezuinigingsvoorstellen. Het begint te lijken op :




Vooral wanneer je blikken opvangt tussen bepaalde raadsleden in de trant van
“Zo, dat hebben wij mooi gefikst!”  "Dat hebben wij binnen!" 
Maar waar mochten we over praten? Wat mochten we dan wel wegstrepen?

Het asfalt?
Oei, foutje nee daar mag je niet aankomen. De infrastructuur is belangrijk voor onze economie? Welke infrastructuur. Alleen die naar het Outlet? 
Ondernemers wat bijdragen aan de gratis fietsenstalling?
Ook fout, want dat is een motie geweest van de grootste partij in Roermond.
Sportvelden dan? Oh my God, dan kan al helemaal niet.

Een voorstel van de SP om te bezuinigen op de raadsledenvergoedingen?
Wordt niet eens genoemd! Andere partijen hebben dat nodig voor scholing!

Waar mag je dan wel op bezuinigen in deze wonderschone stad. Natuurlijk, hoe kon ik het vergeten. Op de mensen natuurlijk! Op de WSW en de re-integratie. Je laat ze maar vrijwilligerswerk doen was iets wat ik diverse malen bij mij aan tafel hoorde! Laat ze maar in het groen werken.

Op de WSW wordt binnenkort van rijkswege al flink op bezuinigd. Wij krijgen massa’s werkende armen. Armoede wordt weer erfelijk,want studeren………. Is binnenkort ook niet meer te betalen!

Wat vind ik nu werkelijk van deze groots opgezette kerntakendiscussie? Mijn mening? Onze ambtenaren moeten het voor het duur ingehuurde bureau aandragen. Die punten, die al door de coalitie partijen zijn bepaald. Wat heb je daar als oppositie tegen in te brengen? Helaas niet veel, maar toch……maar toch….. blijf je het proberen. Al voel je je af en toe wel als…….

zaterdag 16 april 2011

Dancing Queen(s)!?


Vrijdagmiddag = Sportmiddag.
Hardlopen, buikspieroefeningen of opdrukken, is er deze middag niet bij. Wel met de beentjes (één voor één meestal!) van de vloer.

Vrijdag middag verander ik:

·         niet in een dappere amazone, zoals in het Sjietbergske staat,
·         niet in een dappere dame, zoals ik genoemd word in typisch    
      Roermond
·         niet in een prinses zoals ik aangesproken werd door een mede 
      raadslid

       

                Nee….. ik verander in een Dancing Queen !     

 




Vrijdags ’s middags ga ik altijd naar Echt, naar de seniorenmiddag. Jongere ouderen en 




oudere jongeren, mensen ergens tussen de 50 en 88 zie je daar dan over de vloer vliegen. 



De rug wordt gerekt en gestrekt bij de Quickstep, waar we als kwikzilver op rondhupsen. Nog meer gestrekt bij de statige Engelse Wals, waarbij vaak een standje moeilijk, een lijntje zoals dat in “vaktermen” heet aan te pas komt.

Gezwierd wordt op de klanken van de snelle Weense Wals.   






 

De heupen worden duchtig los gemaakt bij de Cha cha cha, Rumba en Jive.



 







Ook een stierengevecht, de Paso Doble  wordt niet geschuwd.











En wie dan nog niet genoeg “los” is, kan dat nog met wat snelle line dance bewegingen doen.






 





Elke jaar bedanken wij de DJ en de dames die voor ons natje en droogje zorgen. Op vrijdag de 15e  april werden de medewerkers van de dansclub dan ook weer, door ons dansers,  in het zonnetje gezet.






Wij hopen dat we ze nog vaak een bloemetje mogen geven, want weggeven is beter dan achter de geraniums te zitten verpieteren.


                                            DJ Henk achter de "draaitafel".

vrijdag 15 april 2011

De oranjerie

ofwel Greenhouse in het Engels, is…… een kas.  Rijke mensen (denk grootgrondbezitters met paleisachtige huizen) hadden vroeger grote tuinen met tropische en subtropisch planten erin. In de winter moesten die dure planten naar binnen. Ze werden dan in een Oranjerie gezet!

Tegenwoordig ben ik “uit hoofde van mijn functie(s)” regelmatig in de Oranjerie in Roermond te vinden. Ik was er met de “uitgestelde”  vrouwendag op 14 maart. Helaas…….weer eens mijn fototoestel vergeten, om al die mooie dingen die te bewonderen waren, te laten zien.

Vorige week de 9e april  was ik er met de regioconferentie van de SP. Fototoestel niet vergeten, maar nu moest er een stuk op de SP website komen. En 2 keer over hetzelfde schrijven is niet zo heel leuk.  


Tussen die twee evenementen in, was ik in de Oranjerie voor de conferentie Laaggeletterdheid.

Schrikbarend hoeveel mensen er niet, of niet voldoende kunnen lezen en schrijven. En dat zijn echt niet allemaal ouderen of allochtonen. 
Nee, een groot percentage van de laaggeletterden, dus van mensen die nauwelijks kunnen lezen en schrijven, zijn jongeren. Jongeren tussen de 15 en 23 jaar. Net van school dus.


Anderhalf miljoen mensen in ons land, die slecht kunnen lezen en schrijven. En dan heeft men alleen de mensen tot 65 jaar meegerekend. En ook hier werden volgens een spreker weer eens appels met peren vergeleken. 
 
In het vorige rapport van zo’n 10 jaar geleden waren er ook maar 1 ½ miljoen laaggeletterden, maar toen ging men tot 75 jaar.

Ja in appels met peren vergelijken, daar is de huidige regering goed in, net als het Roermondse college. Je spreekt geen onwaarheid, de cijfers zijn juist, het lijkt alsof het beter is geworden, maar men neemt een heel stuk niet mee om zo op deze manier gunstige cijfers te produceren. Statistiek is geduldig!
 
 
Terug naar de laaggeletterde jeugd. Je vraagt je af, hoe kan dat. Vroeger, ja vroeger, toen had je klassen met 40 tot 50 kinderen. De mensen die niet mee konden komen zaten achter in de klas. De juf of de meester had geen tijd om hen bij te spijkeren. Er waren geen hulpmoeders, leesmoeders, extra leerkrachten.

De kinderen van handarbeiders  (mensen die in de fabriek werkten) daar keek men verder niet naar om. De meisjes gingen toch naar de huishoudschool en trouwden en de jongens leerden op de ambachtschool wel een vak.

De kinderen van hoofdarbeiders (kantoormensen) waren iets beter af. Daar werd iets meer aandacht aan besteed. Want die zouden misschien weleens naar de mulo kunnen gaan.  

            
De meeste aandacht ging uit naar de kinderen van de middenstanders. Van kleine winkeliers tot grote fabrikanten. Zij gingen immers naar de HBS en het Gymnasium. Ze kregen daar (al dan niet met behulp van het geld van vaders!) in 5 tot 8 of 9 jaar een diploma.  Op mijn school lagere school ( = basisschool) kregen wij: Frans , Engels en Wiskunde in de klassen 5 en 6 ( is nu groep 7 en 8).
 
Terug naar nu. Ik vraag mij af hoe het mogelijk is, dat nu, heden ten dage, bij de kleinere klassen, bij het grotere aantal hulpmoeders, bij de hulpmiddelen, dat het nu nog mogelijk is dat:

Ø  er jongelui zijn, die nauwelijks kunnen lezen en schrijven.
Ø  er jongelui zijn, die daardoor nauwelijks kunnen functioneren in onze maatschappij.

En dan heb ik het niet over dyslectie, maar over het werkelijk niet kunnen lezen en schrijven.

Mensen die ook nooit in bijvoorbeeld de bibliotheek komen om een boek te lezen. Mensen die achter de computer zitten, zogenaamd lezen, maar alleen …… spelletjes doen?

Ik vraag mij dan ook af:
*      Of de opleidingen van tegenwoordig bij de Pabo, waar de jongeren opgeleid worden tot onderwijzer/es  nog wel goed zijn.      
*      Of men tegenwoordig liever lui dan moe is?
*      Of men het tegenwoordig eerder opgeeft ?
*      Of ……. Is ons onderwijs zo achteruitgehold in de laatste jaren?

En dat, terwijl de huidige (en afgelopen regeringen) vinden dat wij een kenniseconomie zijn, maar ondertussen ons onderwijs (van hoog tot laag!) keihard afbreekt.

Steeds minder investeert in het onderwijs aan probleemkinderen, kinderen die in een grotere klas niet functioneren. Maar ook een regering die steeds minder investeert in het hoger onderwijs? Steeds minder investeert in die mensen die de jeugd op moet leiden.

Are we going back to the future? 

Terug naar af voor heel veel mensen?
Terug naar de tijd dat alleen de “notabelen” konden en mochten studeren? Terug naar de tijd, dat aan mensen die niet meekonden geen aandacht werd besteed?

Ik weet (nog) niet hoe het er hier in Roermond voorstaat met de laaggeletterdheid, wat men eraan doet om de mensen bij te spijkeren, maar ik heb wel met andere mensen afgesproken dat we daar eens over aan de tafel gaan zitten.


maandag 11 april 2011

ZOEK, een theatervoorstelling!


Gisteren, zondag de 10e april 2011, naar een geweldige theatervoorstelling geweest. Een onconventionele theatervoorstelling. Met geweldige actrices. Gewone vrouwen, met verschillende etnische achtergronden.

ZOEK is een theatervoorstelling over hun dromen en verlangens. Over vrouwen die met elkaar in gesprek gaan over thema’s herkenbaar voor vrouwen over de hele wereld. 

Zorgen voor de kinderen, druk , druk, druk zijn, liefhebben, overgang kennen.






De voorstelling zou oorspronkelijk gehouden worden in het Moedercentrum Maximina.  Helaas,…….. was dat gelukkig te klein!
Veel vrouwen (en een enkele man) hadden zich aangemeld.









 Er was een raads(lid)vrouw,



 
                                              
                         en een wethouder








En ook een oud bestuurslid had zich aangemeld om te genieten van de voorstelling en natuurlijk de lekkere hapje.











Of ze nu wel of niet elkaars taal spreken, vrouwen verstaan elkaar omdat overal ter wereld vrouwen hetzelfde doen, hetzelfde zijn. 

 Wie waren er nog meer?








 Beroepskracht  MC Maximina







Beroepskracht en oud bestuurslid van het moedercentrum












Nieuw bestuurslid van het MC Maximina