Het waren turbulente weken. De storm Sandy zorgde in New
York voor verschillende doden, maar ook hier in het Roermondse sneuvelden zoals bekend enkele koppen.
Het was een beetje oorlog en dan moet je nadat de (media)rust
is weergekeerd allemaal weer gaan denken aan de opbouw……..
Look….. new days have began! New days…. Zonder de grootste partij, want die liep weg.
Dan komt de vraag, hoe kun jij aan die wederopbouw
meewerken? Dat, terwijl jezelf nog met je partij aan het “wederopbouwen” bent,
nadat een aantal personen het “voor gezien” hielden en voor veel media spektakel
zorgden.
Nog voor de eerste “abdicatie” zie je (heks dat je) bent al dingen die
anderen nog niet willen of kunnen(?) zien en begint via de mail naar diverse
mensen lijntjes uit te zetten. Wat is wijs, wat is het beste, wat kunnen we.
Met andere woorden: Hoe kun je de kool en de geit sparen?
Jammer genoeg kun je dat niet, hoe graag je het ook wilt.
En dan weet je dat je een besluit moet nemen.
Nee wij kunnen niet meewerken aan een akkoord dat zoals
de PvdA het zei, zal blijven staan. Het zal dan wel een beetje socialer worden,
maar waarvan de hoofdmoot dat van de VVD is.
Je moet sterk in je schoenen staan wil je durven zeggen:
tot hier ….. en niet verder, want je weet dat je alleen verder moet, maar je weet
ook dat je niet alleen “doodgezwegen” zult worden maar ook, dat er verwijten komen!
Verwijten…. en hoe! En van wie? Van iemand die er zelf
voor heeft gezorgd dat je afdeling “in wederopbouw” is! Iemand die je verwijten maakt, maar een
paar dagen later zichzelf tegenkomt!
Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet…….. zou
eigenlijk moeten zijn: Je moet me niet zeggen hoe ik volgens jou handelen moet!
Weer loopt iemand (naar mijn mening)voor zijn verantwoordelijkheid
weg, met volgens mij een K.. smoes!!!! Wat ik denk? Och…… laat ik dat maar niet
neer pennen……..
Wat ik hoop, dat wil ik wel delen…..
Ik hoop dat het aanstaande coalitie pluche de volgende
kleinste partij uit het vorige akkoord wel
kan bekoren!