Het leven.... gaat gewoon verder!

Kijk maar, we hebben de klok weer een uurtje verzet. Hebben jullie daar ook zo'n last van? Ik wel, duurt even voordat ik mijn ritme weer hervonden heb. Maar, zo is het leven. Moet mijn leven nu weer een beetje anders gaan indelen, nu ik geen raadslid meer ben. Of ik het rustiger krijg? Nee dacht het niet, want OPA komt naar u toe deze zomer/herfst/winter. De komende 4 jaar! 

Dat betekent op diverse plekken je neus laten zien en praten met mensen en de politiek/politici op de voet blijven volgen. Tijd voor ontspanning wordt er zeker ook ingeruimd kijk maar naar de activiteiten van de afgelopen week. Een mix van ontspanning en politieke dingen.

Afgelopen week was ik 2 keer in Swalmen te vinden. Op zondag 23 maart bij de Mert voor het senioren dansen, wat daar 1 x in de 14 dagen plaats vindt. Op zaterdag 29 maart was ik een deurtje verder. 

In het Atrium van het voormalige gemeentehuis. Daar had het comité Swalmen-Marktredwitz in samenwerking met een kunstenaars echtpaar een tentoonstelling van schilderijen georganiseerd. Geopend werd deze door (nog wethouder) Wim Kemp.

V.l.n.r.: Bärbel Kiessling, Horst Kiessling, Wim Leijendeckers, Wim Kemp.

Helaas voor het comité, de verkiezingen zijn achter de rug! De “oude” raadsleden hadden allemaal een uitnodiging gekregen voor deze opening. Zoals te verwachten, het animo hiervoor was zeer laag, er vallen geen stemmetjes meer te winnen! Een oud raadslid (uit Roermond) en een nieuw raadslid (uit Swalmen) waren aanwezig! 

Deze tentoonstelling is nog te zien tot 12 april 12.00 uur. Let op er komen nog meer activiteiten van het comité Partnerschaft Swalmen-Marktredwitz.

Als”oud” collega, ben ik natuurlijk ook even naar de installatie van de nieuwe raadsleden gegaan. Zeventien mensen namen afscheid, dus 17 nieuwe mensen kwamen erin.

V.l.n.r.: Marij Cox, Raja Fick-El Moussaoui, Angely Waaijen  

En helaas, nog minder vrouwen in de raad dan vorige keer. Hoe komt het toch? Politiek is echt niet alleen aan “haantjes” voor behouden. Ook wij vrouwen weten heus wel van wanten. Toch nog steeds het “glazen plafond”. Ondanks alle emancipatie golven? We lijken op alle fronten terug in de tijd te gaan.

Kom op dames, wij laten ons toch niet terugdringen naar het aanrecht?

In onze grondwet is verankerd dat je vrijheid van meningsuiting hebt. Wat niet wil zeggen dat je mensen mag beledigen, of belasteren. Dat is onder bepaalde omstandigheden strafbaar. Zonder angst moet en mag iedereen zijn mening te kennen geven. Maar dat is geen vrijbrief om mensen te beledigen. Wie anderen beschimpt, verliest zelf zijn geloofwaardigheid. Schiet zijn doel voorbij.

Ongeveer 2 jaar geleden schreef ik al over een bepaald persoon. De economische omstandigheden waren slecht, het leek wel het interbellum. Toen stond er een persoon op in Duitsland die riep: ”Juden raus”. Deze persoon liet Nederlandse mensen scanderen: “Minder, minder minder” (Marokkanen).

Ja in elke bevolkingsgroep (ook in die van de autochtone Nederlanders!) heb je mensen die niet deugen, maar om een hele groep weg te zetten als criminelen, gaat mij toch iets te ver. Daarom was ik afgelopen week ook op de Markt. Net als onze burgemeester ben ik van mening dat samenwerken en met elkaar communiceren ervoor zal zorgen dat wij een harmonieuze samenleving kunnen creëren, met voor iedereen een plek.

Leer het onverwachte te verwachten

want.. ik mocht niet!

Vanavond neem ik afscheid als raadslid. Graag had ik nog een woordje gesproken tot mijn mede raadsleden. Alleen..... het mocht niet van onze burgemeester. Er namen teveel raadsleden afscheid, iedereen een woordje spreken (pakweg 10 minuten p.p met wisseling van de wacht) komt neer op bijna 3 uur. Raadsvergaderingen van 5 uur (en dan nog niet klaar) waren de laatste tijd meer regel dan uitzondering!)

Of ik er begrip voor had, zo werd mij gevraagd? NEE! Daarom hier wat ik nog had willen zeggen!

Dolgelukkig stond ik hier 4 jaar geleden. Ik was gekozen tot raadslid. Verdrietig sta ik hier nu voor de laatste keer. Ondanks een stijging van ruim 500% van de stemmen, kwam ik, kwam OPA er tekort. Jammer!

Ik wil even terugkijken op die 4 jaar. Ik ben namelijk verwaand! Ik heb wel degelijk bijgedragen aan het tot stand komen (en blijven) van deze coalitie!

Hoewel ik bij de installatie superblij was, verdween dat geluksgevoel al bij een van de eerste commissie vergaderingen. Enkele leden van de toenmalige VVD-CDA-PvdA (de LVR bestond nog niet, dat waren nog VVD-ers) coalitie waren er de oorzaak van, dat ik (toen nog SP-ster)een mail stuurde naar alle toenmalige oppositiepartijen (Groen Links, Stadspartij Roermond, Democraten Swalmen, D66 en BBR), om ons te verenigen. Iedereen behalve BBR reageerde positief.

Hortend, steunend, kreunend en piepend, begon de kar met de ego'tjes en haantjes moeizaam vooruit te komen. U kent dat wel, Twee stappen vooruit, eentje terug!De samenwerking kwam (weliswaar langzaam) op gang, waarbij men elkaar toch nog regelmatig met een scheef oog bekeek. Maaide die niet teveel het gras weg, zei hij wel wat we afgesproken hadden, maarre he wacht even, dat zou ik toch zeggen?!

Een kleine 2 ½ jaar konden de O5 (de vijf oppositiepartijen) oefenen, toen.... moest het ineens voor het eggie!

En ik? Ik die het zaakje bij elkaar gebracht had, kon niet mee verder! De (SP) leden die hun zegje deden, wilden dat de partijlijn gevolgd werd.

Was wäre wenn..... ik toch meegedaan had, zou ik hier dan ook zo gestaan hebben? Als SP lid zeker niet, want meegaan betekende heulen met de vijand, daar zou ik zeker met een royement op afgerekend zijn.

Misschien had het een voordeel opgeleverd. Misschien was roddel, laster, smaad en achterklap dan niet mijn deel geweest. Who knows? Mijn verhouding met de media is nooit goed geweest!

Ben blijkbaar niet fotogeniek genoeg!

Tot slot:

Mensen, bedankt dat ik 4 jaar heb mogen meedraaien als raadslid. Ik wens de nieuwe raadsleden, van welke kleur dan ook, veel, heel veel sterkte. Denk nog eens aan mijn woorden van november vorig jaar. Toen riep ik op tot SAMEN. (Het woord dat ik regelmatig hier hoorde). Samen, alle 31 raadsleden, allen voorzien van dezelfde informatie, geen oppositie of coalitie, niet hullie of zullie, nee Samen werkend met het college aan het naar een hoger plan tillen van Remunj en haar inwoners.

En oh ja, ik zit dan wel niet meer in de raad, maar als betrokken inwoonster van onze stad, zal ik regelmatig op diverse plekken te vinden zijn. Eens zei ik: Leer van mij het onverwachte te verwachten. Doe dat dan ook!

Het ga jullie allen goed!

Shit Happens!

De laatste dag van juli 2013, mijn laatste blogbericht! Waarom?

Zoals de titel al zegt: Shit Happens!

Misschien had ik eerder uitleg moeten geven?  Want waarom stopte mijn blog zo abrupt en waarom schreef ik niets over wat er allemaal gebeurde. Was ik misschien te netjes, te beschaafd? Ja, misschien wel, maar dan nu maar een beetje opening van zaken.

Mijn blog stopte omdat ik van mijn toenmalige partijtop te horen kreeg, dat ik mijn volledige tijd moest wijden aan de partij. Aan het schrijven van stukken op de partij website en niet die onzin hier! Dank je wel, leuk om te horen, maar ik stopte. Niet omdat ik braaf was, maar omdat er van alles op me afkwam.

De ballotage commissie vond dat wij niet genoeg op straat zichtbaar waren en dat de – succesvolle actie! – voor verkeerslichten (ze kwamen er op dat gevaarlijke kruispunt!), te gevaarlijk was. Ja, waar doe je het anders voor? Omdat het veilig was?

Er bleven mensen aan de kant staan, er schreven mensen vervelende dingen naar de partijtop, er namen mensen, die hun zin niet gekregen hadden stukken van bijeenkomsten (met hun Ipad en/of Iphone) op en stuurden dit door.

En toen kwam het bericht dat we als SP niet meer mee mochten doen met de gemeenteraadsverkiezingen. Er waren mensen die dat (vermoedelijk) al een hele tijd wisten en daarom opgestapt waren als bestuurslid. En dit ook alweer vermoedelijk, doorlekten aan anderen die veel in hun mars hadden.

Klap op de vuurpijl, mensen namen het mij kwalijk dat ik overstapte naar een half september opgerichte beweging. Naar O(uderen) P(olitiek) A(ctief). Slechts een enkeling begreep waarom! Vanwege het sociale programma en vanwege het gevoel dat er hier in Roermond nog veel moet gebeuren!

Ondertussen heb ik veel geleerd. Geleerd dat je niet netjes moet blijven, maar dat je moord en brand moet gillen wanneer mensen liegen en dat op Social Media zetten (terwijl jij ook met mails het tegendeel kunt bewijzen). Geleerd dat je wanneer je iets geregeld hebt als raadslid dit wel, ondanks verzoek van mensen,  luidkeels naar voren moet brengen en niet weghalen van FB wanneer dit gevraagd wordt.

En wel moet reageren wanneer door een journalist geschreven wordt dat “er geen politieke connecties” waren die voor een plek gezorgd hadden. En wel het bewijs openbaar had moeten maken.

En nog meer..... de zielepoot uit moeten gaan hangen.

En wel had moeten reageren toen er iemand allerlei dingen over je schreef wat door anderen grif werd geloofd. En ja wel had moeten reageren op de journalist die vroeg:

“Ga je een aanklacht wegen laster en smaad indienen tegen die persoon?”

Je denkt dan.... ik laat je dat niet verder uitmelken, je hebt al genoeg negatiefs over me geschreven.

Maar, had ik op dat moment toch maar de raad ingeroepen van Mr. Offermans, waar ik toen mee in gesprek was ! Samen met iemand die mijn hulp had ingeroepen.

Had ik maar... ja achteraf gezien al die dingen wel gedaan. Media aandacht helpt je wel in het zadel, houd je wel op ieders tong, zo zien we regelmatig in dit land. Al presteer je niet veel, al schreeuw je wat, al hang je de zielepiet uit, het helpt allemaal om als partij in het zadel te blijven.

Heb ik nu geleerd!

En ja, hoe nu verder? Komt er een vervolg op dit blogbericht? Ga ik verder met de politiek? Ga ik verder met “iets te betekenen” voor onze inwoners? Ik hoop van wel! Ik ben nog jong, maar niet makkelijk! 

Ik heb al dingen bij mensen neergelegd, zoals dat zo mooi heet. Ik hoop dat ik de kans krijg om als vrijwilliger nog wat te doen. Wij leven immers nu in een participatiemaatschappij, die af en toe al flink vastloopt!

Of er weer een vervolg komt op deze berichten, vrijwel zeker wel, de lente komt eraan, de raadsvergaderingen zullen weer verder gaan en ik zal het vrijwel zeker niet kunnen laten om hier wat commentaar te posten!