Snoep/schoolreisje, werkbezoek, meeloopdag…. en Cuypers, Cuypers, Cuypers!

Och “what’s in a name”, of op z’n Brabants: As ut bisje mar ne naam hi! Naast een “echt” werkbezoek had ik deze week ook een “snoepreisje” zoals sommige mensen het noemen. Maar in feite was het wel promotie van ons Roermonds museum, het Cuypershuis!.... Maar laat ik nou maar gewoon bij het begin beginnen… bij het busje komt zo!

Cameratoezicht is iets waar binnen de SP niet zo vriendelijk over gedacht wordt. Het lijkt een beetje op Big Brother is watching you….. en toch, en toch……Daarom gingen we afgelopen week met een delegatie naar Eindhoven. Om ons (op?)/(voor?)  te laten lichten over camera toezicht. En wat zijn die camera’s scherp zeg! Zijn we er blij mee? Jain! Een camera kan nooit een mens vervangen, maar toch de mogelijkheden die er tegenwoordig zijn en hoe men er mee omgaat…. Het is toch wel iets om over na te denken. Het kan helpen bij het oplossen van een misdaad, het kan helpen om relletjes te voorkomen. Maar wanneer het is om een jong stelletje dat de stille straatjes opzoekt te verbaliseren wegens licht onzedelijk gedrag…. Mwah.

Dat was busje 1!

Een dagje zonder bus is ook leuk hoor. Heb vorig jaar al eens in de pappot van wethouder Wim Kemp gekeken. Wat doet zo’n man nu eigenlijk de hele dag?

foto met dank aan Rene Roosjen

Was toen mijn vraag….. nu heb ik afgelopen week bij Marianne Smitsmans mee in de wethouderskeuken mogen kijken. Heb van 9.00 tot 21.00 uur achter haar aan mogen draven! Ik weet wel dat ik een heks ben, vandaar dat we poseren bij het schilderij Heksenkind van Lucebert, maar toch had soms wel even een bezemsteel uit de Harry Potter films willen lenen!

Het was een goed gevulde dag waarbij van alles voorbij kwam. Ook communicatie waar ik een vorig blog tegen aan geschopt heb. En natuurlijk…… mijn motie! De Graffity Wall!

Een muur voor de jeugd, door de jeugd, met de jeugd en van de jeugd! Jeugd, Jeugd, Jeugd is het toverwoord hierbij. Professionals mogen begeleiden (uiteraard als VRIJWILLIGER!!!), maar de jeugd is aan zet!

Foto met dank aan Rene Roosjen

We eindigden ook bij de jeugd…. Hier stappen we Schöndeln binnen, waar de dag zou eindigen. Drugs en Alcohol en jeugd….. een foute combi.

De volgende dag …. Kwam de grote bus! Het snoeperig schoolreisje kon beginnen. Op naar Amsterdam, op naar het Rijksmuseum om “onze Pierre Cuypers” te promoten.

Nu eens niet de BO BO's maar de mensen achter de schermen!

Een delegatie van raads- en commissieleden, B & W-ers, mensen van het Cuypersmuseum, mensen van de VVV en filmende en schrijvende pers…. Een bus vol!

Een galante burgemeester biedt zijn vrouw een bloemetje aan! (weliswaar van de tafel, maar och mooie gebaar toch?) 

Naast het promoten, moest ook in de inwendige mens een beetje versterkt worden… op een leuk terras in de nabijheid van het museum

En zoals bij elk schoolreisje.... ook hier mocht de groepsfoto niet ontbreken. Foto met dank aan Jos Vervuurt.

Cuypers(koorts) was het wat de klok sloeg op zaterdag 8 en zondag 9 juni in Roermond.

Achterkleinzoon van Pierre Cuypers

Op zaterdag kwam een achterkleinzoon van Pierre Cuypers de tentoonstelling openen in Roermond. 

Officiële opening door de wethouder

Als raadslid dat het geld gefourneerd heeft, wordt je geacht erbij te zijn. Maar ik heb nooit geen zin om net als diverse would be BO BO-ers op de eerste rang te gaan zitten. 

Geef mij maar een plekje tussen de mensen die het werk gedaan hebben. Die ervoor gezorgd hebben dat de tentoonstelling er kwam! Zij zijn voor mij “De mensen”!!!!

Op zondag steeg ik maar weer op mijn 2 wielig vehikel (iets groter dan in het lied!). 

 Weer op naar het Cuypershuis. Het Cuypersboek. 

 

Diverse mensen werden door Daniëlle Danker bij elkaar gebracht om een stuk(je)  te schrijven. Over Pierre Cuypers natuurlijk.

Die verhalen kwamen er, maar hoe moet het nu een boek worden. Een ex wethouder bracht uitkomst.

Onder het toeziend oog van diverse mensen,

wethouders, medewerkers van het museum, raadsleden, belangstellenden en natuurlijk wat flitsers werd het boek aan burgemeester Cammaert overhandigd.

Danny (Daniëlle) Danker was de verbinder! Dank voor het mooie boek.

Denken jullie nu dat het leven van een raadslid uit louter pretjes bestaat… nee er zijn ook andere minder leuke dingen die voorbij komen. Zo was ik vrijdag, mijn dansdag, de hele dag in de Oranjerie. De werkgroep armoede van Stichting de Pijler had een bijeenkomst. Met 2 grandioze presentaties. Of ja grandioos…… verhelderend en bevestigend, en ook soms eyeopeners zaten in de voordrachten van de professoren van de Universiteit van Maastricht.

De thema’s: Armoede en Gezondheid en Armoede en Participatie!

En natuurlijk nog met diverse mensen gesproken, diverse mensen geholpen, kleine dingetjes, grotere dingen van alles wat. Er komen steeds meer mensen in de problemen. Mensen die willen werken, maar geen werk kunnen vinden. (over dwangarbeiders wil ik het hier maar niet hebben!). Over de tekorten die ontstaan door de huurverhogingen. Over hoe steeds meer mensen de eindjes aan elkaar moeten knopen…..

Waar ik ook nog even langs geweest ben? Langs Judoclub Kai in Sho, samen met mijn oudste dochter. Die in een grijs verleden ook nog bij Nollie gejudood heeft! Bekers en medailles….. ze heeft ze nog!

Ik heb ook wel wat gehobby judood….. een medaille…. Nee nooit gewonnen. Maar afgelopen zaterdag wel! Het einde van een vruchtbare judo dag kwam al in zicht, toen wij nog even binnen kwamen. Tot grote vreugde van Nol, Tiny en Sjovan! En wat heb ik?

EEN MEDAILLE.

Ondanks het mooie stuk in DDL was er van “gemeentewege” geen enkele belangstelling voor de lange judo dag waarbij geld opgehaald werd voor kanker onderzoek….. behalve…… ja….. van wie? 3 maal raden! Ik wed dat het bij de eerste keer al raak is!