In
de goeie ouwe tijd, zo”n 50 tot 60 jaar geleden hadden de meeste
mensen nog geen auto. Een enkeling had een bakkelieten telefoon bij
de voordeur. Het recht van de vrouw was het aanrecht … in de
keuken, met een grote keukentafel.
Aan die keukentafel maakte zij maatkleding
voor haar 8,9, 10 of meer kinderen.
Hele
gesprekken werden er gevoerd aan die
tafel, want daar werd geleefd, in de keuken, daar was het warm.
Vaak
woonden de ouders ook nog in want hulp in de huishouding was
onbetaalbaar en verzorgingstehuizen waren er ook niet. Wel stierven
de mensen jong... gebrek aan hygiene, gebrek aan goede
voedingsmiddelen wegens..... te weinig geld!
En
dan het heden
Kleine
gezinnen van 1 tot 3 kinderen. Werkende vrouwen, iedereen een gsm die
ook nog computer en tv is. Overal verwarmde huizen, goede
gezondheidszorg, maar vrouwen die daar de prijs voor betalen! Ondanks
de vele emancipatie golven, de Dolle Mina beweging, komt het
merendeel van het huishouden op de vrouw haar schouders. Zij kan vaak
geen carriere maken! En dan komt de regering met.
Wij
breken de gezondheidszorg af
Wij
breken de bejaardentehuizen af
Wij
breken de speciale scholen af,
Want
er is geen geld meer. Nederland
moet OM!
OM...
naar wat? Naar: Vrouwen,
gaan jullie maar weer terug naar het aanrecht... (En
passant meteen een heleboel nieuwe banen erbij voor mannen!?)
De
verpakking
Wanneer
dat zo gezegd wordt..... staat heel Nederland op zijn achterste
poten. Daarom stellen we een stel slimme PR mensen aan, die deze
bezuinigingen mooi verpakken. Kent u wel, leuk papiertje, strik
eromheen en we gaan praten met de mensen. We gaan ze via
Het
Keukentafelgesprek maatwerk aanbieden.
Hoe
verpakken we dat?
We
stellen plannen op in vakjargon. Een taal die de “gewone mens”
niet begrijpt, We gebruiken wat moeilijke woorden op Universitair
niveau. We verzinnen er nog een paar nieuwe woorden bij, die alleen
insiders kennen. PR gaan we verkopen bij seniorenraden, clienten
raden en nog wat meer maatschappelijk middenvelders en we krijgen de
“grote jongens van de zorg wel mee” Want zij begrijpen het wel en
zijn bang voor hun inkomen!
We
vertellen de mensen dat we maatwerk toe willen passen in onze huidige
participatie maatschappij waarin iedereen mee moet kunnen doen en dat
vooral op eigen kracht en zo lang mogelijk in eigen huis, met behulp
van zijn/haar sociaal netwerk.
En
wat staat er dan?
Vrouwen
(want zij hebben toch nog de meeste zorgtaken) stoppen jullie maar
met werken, jullie zijn het sociaal vang/netwerk van de ouderen.
Jullie gaan ze verzorgen. Ouders, stop maar een van jullie twee met
werken, want jullie moetne gewoon zelf voor jullie kinderen gaan
zorgen, vroeger rooiden ze het met 10 kinderen ook!
Natuurlijk
willen we jullie daarbij helpen. Natuurlijk staan wij als overheid
altijd voor jullie klaar. Maar we gaan het anders doen, dichter
bij de mensen. Dat er
minder geld is,
wordt er niet expliciet bijgezegd.
En
al helemaal niet dat je het PGB zo ongeveer op je buik kunt
schrijven.
Maar
toch willen we maatwerk leveren.
En
jullie hebben een zorgplicht, waar we jullie aan gaan houden
Nou
een maatpak leveren??????
Kijk
zo doen we het.
Wanneer
we zorg in kunnen kopen bij de grote jongens, zijn we goedkoper uit,
want we kunnen massaal inkopen. We kunnen bedingen dat de werkers op
de vloer voor weinig geld gaan werken...
Een
Persoonsgebonden Budget is duur, je kunt het nog wel krijgen, maar
dan krijg je maar max 80% en wanneer je familie inhuurt als ZZP-er,
dan krijg je maar max 20%. En oh ja, de buren kunnen elkaar toch ook
helpen? En we zijn tegenwoordig veel rijker dan vroeger, en
Wanneer
we dan …......................
Is
er iets mis mee met elkaar helpen? Nee beslist niet, alleen....
Denken
de politici nu werkelijk dat dat lukt? Dat er voldoende blikken met
vrijwilligers zijn? Dat de mensen terug kunnen naar 1950? Dat er geen
mensen de dupe van worden? Mensen met een salaris van 1950 leven in
2015? Wordt daar over nagedacht?
Men
vraagt zich af, waarom steeds meer mensen zich van de politiek
afkeren, zou dit niet komen omdat de mens constant bedrogen uitkomt?
Vertel de eerlijke waarheid, en vertel het in een taal die iedereen
kan begrijpen. Zo krijg je veel meer handen op elkaar en zo krijg je
veel meer gedaan!
