Girl Pow(d)er! Stage lopen!

Kennen jullie het gezegde: In liefde en oorlog is alles geoorloofd? Tegenwoordig schijnt dat in de politiek ook zo te zijn!!

Wanneer je ziet wat er allemaal op ons afkomt. Gedicteerd door VVD en PvdA, want zij zijn “aan de macht”! Ze luisteren wel naar hun achterban, want oh je, de ziektekosten verzekering kostte stemmetjes, vlug terugdraaien dus. Ten koste van wat????Geld voor de jeugd? Geld voor de huishoudelijk verzorgenden? Geld voor de geestelijk zwakkeren in onze samenleving?

Omdat je als vrouw zelfs na veel emancipatie golven nog regelmatig tegen “het glazen plafond” aanloopt, girl pow(d)er (tegenwoordig “poederen ook mannen hun neus hoor) nog steeds op een laag pitje staat  en omdat een slimme meid op haar toekomst moet zijn voorbereid, liep ik eens een dagje met onze Wethouder Wim Kemp mee.

Hier op de foto met mijn vriendin Nejla, bij  de opening van de ruimte voor Dadaslar

Op 2 gebieden zal er de komende tijd heel veel bezuinigd gaan worden, de jeugd en de zorg. Zorg in die zin van hulp bij het huishouden en persoonlijke verzorging (wassen, aankleden, steunkousen aantrekken etc.) wat vooral bij de ouderen nodig is.

Ik maakte kennis met iemand van het ministerie die de mensen op het gemeentehuis bij kwam praten over de mogelijkheden en onmogelijkheden van tegengaan van spijbelen. Wat de gevolgen zijn van een kleine tegenslag. Hoe daar mee om te gaan etc. Zeer interessant om te horen hoe een klein voorval een sneeuwbal effect heeft, met grote gevolgen. Gevolgen die er bij eerdere signalering totaal niet geweest zouden zijn!

De laatste activiteit was een bijeenkomst met de Seniorenraad. Hoewel zo ongeveer senior (schijnt tegenwoordig weer pas met 65 te zijn, dus hoera….. ik ben het nog niet!!),  ben ik volgens mij niet braaf genoeg om eventueel daarin  plaats te nemen.

Mag het als raadslid trouwens ook niet.

Ben, mede dankzij mijn opvoeding, mede dankzij het geëmancipeerde nest waar ik uit kom (ja ook mijn tantes van vaderszijde bezochten al de HBS!!!) te rebels! Het ja en amen zeggen, dat leer je soms heel snel af, wanneer je gaat voor iets!

Onze gemeente heeft, in navolging van landelijk, tegenwoordig de mond vol van kantelingen, keukentafelgesprekken, eigen kracht, vrijwilligers die het moeten doen, meer mantelzorg, inspraak van het middenveld, luisteren naar de mensen en burgerparticipatie.

En dat, het werken met vrijwilligers het luisteren naar de mensen, is vaak moeilijk. Een bestuur (welk dan ook) denkt vaak dat ze de wijsheid in pacht heeft. Een bestuur denkt vaak dat vrijwilligers een stelletjes marionetten zijn, die ze naar believen monddood kunnen maken. En dan komt de “girl power” om de hoek kijken! 

               

                          

Niemand kan ongestraft iets naar zijn hand zetten omdat het zo leuk op een CV staat!

Bijna aan het einde van het jaar, nog een paar activiteiten te gaan en dan heb ik vakantie. Dat wil zeggen…. Tijd om mijn huis weer eens goed op orde te brengen! Maar vanavond ga ik eerst nog even naar een kerstconcert luisteren………. Op het station! Vorig jaar is me dat goed bevallen, mooie liederen, verraste reizigers. Dus ook vanavond ga ik daar rond 6 uur even naar luisteren. Ik denk niet dat ze dit lied zullen zingen!

Een mooie jive, waar ik vanmiddag zeker op zal gaan dansen!

Last rose of summer

Foto vandaag (5-12-2012)  genomen in mijn voortuin

                      In deze tijd van rijmen en dichten

                      Wil ook ik nog even wat berichten

                      De weermijnheer vertelt mij keer op keer

                      Nee er komt vandaag geen regen meer

                      Wat wij wel mogen verwachten

                      Is sneeuw de komende nachten

                      En dan werp ik door mijn ruiten

                      Een blik naar buiten

                      Verzonken in gedachten

                      Zie ik het onverwachte

                      Is this the last rose of summer, or

                      The first rose of winter?

Foto vandaag (5-12-2012)  genomen in mijn voortuin

Look….. a new day…… has began!

Het waren turbulente weken. De storm Sandy zorgde in New York voor verschillende doden, maar ook hier in het Roermondse  sneuvelden zoals bekend enkele koppen.

Het was een beetje oorlog en dan moet je nadat de (media)rust is weergekeerd allemaal weer gaan denken aan de opbouw……..

Look….. new days have began!  New days…. Zonder  de grootste partij, want die liep weg.

Dan komt de vraag, hoe kun jij aan die wederopbouw meewerken? Dat, terwijl jezelf nog met je partij aan het “wederopbouwen” bent, nadat een aantal personen het “voor gezien” hielden en voor veel media spektakel zorgden.

Nog voor de eerste “abdicatie”  zie je (heks dat je) bent al dingen die anderen nog niet willen of kunnen(?) zien en begint via de mail naar diverse mensen lijntjes uit te zetten. Wat is wijs, wat is het beste, wat kunnen we.

Met andere woorden: Hoe kun je de kool en de geit sparen?

Jammer genoeg kun je dat niet, hoe graag je het ook wilt. En dan weet je dat je een besluit moet nemen.

Nee wij kunnen niet meewerken aan een akkoord dat zoals de PvdA het zei, zal blijven staan. Het zal dan wel een beetje socialer worden, maar waarvan de hoofdmoot dat van de VVD is.

Je moet sterk in je schoenen staan wil je durven zeggen: tot hier ….. en niet verder, want je weet dat je alleen verder moet, maar je weet ook dat je niet alleen “doodgezwegen” zult worden maar ook,  dat er verwijten komen!

Verwijten…. en hoe! En van wie? Van iemand die er zelf voor heeft gezorgd dat je afdeling “in wederopbouw”  is! Iemand die je verwijten maakt, maar een paar dagen later zichzelf tegenkomt!

Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet…….. zou eigenlijk moeten zijn: Je moet me niet zeggen hoe ik volgens jou handelen moet!

Weer loopt iemand (naar mijn mening)voor zijn verantwoordelijkheid weg, met volgens mij een K.. smoes!!!! Wat ik denk? Och…… laat ik dat maar niet neer pennen……..

Wat ik hoop, dat wil ik wel delen…..

Ik hoop dat het aanstaande coalitie pluche de volgende kleinste partij  uit het vorige akkoord wel kan bekoren!

Curare en silence

Curare is het indiaanse woord voor vergif. Het is een verzamelnaam voor verschillende vergiften die worden bereid uit planten. 

Het wordt door de Zuid-Amerikaanse indianen gebruikt  op de punten van pijltjes. Een kleine hoeveelheid is voldoende om een dier te doden. De dieren kunnen nog wel verorberd worden.

Je heb ook pijlgifkikkers. Het zijn kleine, gedrongen diertjes die zich kenmerken door de vaak zeer felle kleuren. Alle soorten hebben een kwaakblaas. Vooral de mannetjes kwaken hoorbaar en bij veel soorten doen ze dit zeer luidruchtig, tot wel 90 dB(!). Sommigen houden dit  uren vol.

Sommige indianenstammen villen de kikkers, en vouwen de huid om een pijlpunt, waarna er op apen geschoten wordt. Zelfs een schampschot van een pijlgifkikker-punt kan dan dodelijk zijn voor een volwassen aap.

Wanneer je regelmatig hersenspinsel aan het internet toevertrouwd, kun je rekenen op reacties. Wie kaatst moet de bal verwachten! En ja, sommige uitspraken zijn pittig! Soms op het randje. Maar ……. Zo ken ik er meer.

Geboren op dezelfde dag als ik…… 2 jaar eerder!

Bij beiden zit het venijn…….. in de staart.

Wat schrijven ze in de horoscopen over ons? Bij dit teken kunt u aanschouwen, hoe uit een glazenwasser een miljonair wordt. Maar ook dit plaatje is van toepassing denk ik.

Silence, not a sound on the pavement…….. Ik hoop dat de rust in Roermond  eindelijk  weerkeert. We hebben genoeg in de negatieve belangstelling gestaan afgelopen week. Het wordt tijd dat we nu weer gaan bouwen aan onze stad. Waarbij ik natuurlijk hoop op een iets andere manier dan de laatste decennia.

Verantwoordelijkheid nemen is eenvoudig , maar of je de verantwoordelijkheid waarmaakt blijkt pas in  zware tijden.  Verantwoordelijkheid nemen is niet alleen de macht willen grijpen maar ook je idealen willen verwezenlijken. In goede en in slechte tijden.