donderdag 26 juli 2012

Reuzenrad en veel meer……



Vakantietijd! Nijmegen een beetje uitgestorven, veel vrienden en vriendinnen (en ook d’r zus) zijn op vakantie, bivakkeert de jongste dochter dus maar een week of 2 thuis.

Ze is trouwens net zelf terug van een paar daagjes London, (voordat ze weer een paar daagjes naar Praag gaat!). Studenten van tegenwoordig! Mam, moeten wij samen ook nog eens naar toe (net als naar Barcelona en Parijs!).

Gaan we samen in het London Eye, schitterend uitzicht! Is dat niet zo’n reuzenrad? Net als in het Prater in Wenen? Hoeven we niet voor naar het buitenland, komt hier binnenkort ook in het grote stadallures krijgende Roermond!

Connie, Bram en Judith
Volgens de Volkskrant ligt de campagne stil! Hebben ze toch niet goed om zich heen gekeken, want vorige week woensdag, de 18e juli stond ik met mijn campagneteam toch op het Munsterplein in Roermond. En aanstaande zaterdag gaan we weer op pad.


Daarom vlug even bloggen, voordat ik zaterdag weer aangesproken wordt op het feit dat er toch weer eens wat geschreven moet worden. En dit keer ben ik vlak bij hem!!!


In de politiek is werken van 9 tot 5 en niet in het weekend iets wat niet bestaat. Je bent altijd en overal raadslid, 24 uur per dag 7 dagen per week.



Zelfs….. tijdens je vrijdagse sportmiddag in Echt. Bezoek van de SPD uit Landshut. Danskennissen.

Geschenkjes uitwisselen. Karola was weg van de SP paraplu, dus ik denk dat Frank het met de sponsjes en pennen mag doen! Even bijpraten over waar zij in de politiek tegenaan lopen. Blijkt toch niet zo verschillende te zijn als waar wij hier in Nederland tegenaan lopen.


Je oor te luister leggen doe je ook wanneer je ’s avonds om 11 uur op huisbezoek gaat om te helpen met het schrijven van een verzoekschrift. De Ramadan draait het leven een beetje op zijn kop, maar och gezellig wat bijkletsen …… maakt niet uit dat het dan in de vroege uurtjes is wanneer je naar bed gaat. 



Behalve…….. het opstaan de volgende dag en vooral het werken in de jungle die je tuin geworden is na een jaar of 2 schromelijk verwaarloosd te zijn. 

Samen met Manuela (is toch 2 weken hier!!!) plan de campagne gemaakt. Wat willen we waar hebben. En dat weten we ….. maar ook dat het hard werken geblazen is!

Planten zijn al grotendeels verdwenen, vijver blijft (met kikkers die af en toe door de vingervlugge dochter gevangen worden), Rododendron(s) blijven (onder luid protest van Manuela mijn groene vingers dochter) en verder???? Niet veel meer.


Wat komt er voor terug? Een nieuwe schutting, gedeeltelijk houten vlonders, wat nieuwe kleine plantjes en een schuurtje. Dus nog veel verven (welke kleur krijgt het schuurtje? ROOD!!!), waterpas maken van de grond, zagen en schroefjes boren voor ons twee.



Niemand heeft gezegd dat een tuin vernieuwen makkelijk is. We wisten waar we aan begonnen!









Geen opmerkingen:

Een reactie posten