Wat braaf zitten die kinderen daar op het rekje toch?
Maar dat is niet altijd zo bij kinderen, tenminste……
Mijn kinderen zijn al wat (een kop of zo) groter (dan ik)!
Maar ik kan me de tijden herinneren dat ze “om achter het behang te plakken
waren”.
Net als alle andere kleine kinderen waren ze wel eens
(vooral wanneer ze niet op tijd naar bed waren geweest) strontvervelend. Ze
konden dreinen, drammen, zeuren. Jullie herkennen dat toch wel? Of waren die
van jullie “Angels”?
Moet zeggen, mijn dochter Angelique (Angel in het Frans!) was bij tijd en wijle
geen engeltje hoor. Aardje naar d’r ma’tje?!
En dan worden ze groter en dan hoop je dat ze het
geleerde van je in de praktijk willen brengen:
- Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen daden.
- Niet draaien,
- Niet (be)dreigen,
- Niet weglopen voor problemen
- Niet met een beschuldigend vingertje proberen te wijzen
naar anderen
wanneer jezelf schuld bent
- En vooral te denken aan het gezegde: Opgestaan……. Is plaats
vergaan!
Ik dacht dat het bij mijn dochters aardig was gelukt. Maar soms moet je de mensen de reikende hand helpen, vooral hier in Roermond zijn er helaas nog genoeg mensen die nog niet weten dat opgestaan plaats is vergaan, maar dat er ergens toch nog wel een plek is
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten