Is het een hype? Is het
een rage? Het kreeg in ieder geval tijdelijk een bovenmatige media aandacht.!
Shaken dat werd zaterdag
23 februari door 4200 mensen gedaan op het Stationsplein! Zo kom je en zie je
een paar mensen en 10 minuten later staat het plein bomvol!
Zonder een wanklank doet
iedereen braaf wat “de banaan” zegt. Handen in de lucht, headbangen, springen
en vooral……. Shaken!
 |
| Raadslid Cees Foto met dank aan Frans Janssens |
 |
| Raadslid Petra Foto met dank aan Frans Janssens |
Verkleed, niet verkleed,
met een gekke muts, een rare bril op, jong, oud,
 |
| Wethouders Marianne Smitsmans en Wim Kemp samen met burgemeester Peter Cammaert Foto met dank aan Cord Beckmann |
burgemeester, 2 wethouders en
een paar raadsleden…. braaf deden ze mee!
Het muziekje mwa, niet zo
echt mijn smaak (daarom een andere openingstune!), maar gelachen en plezier
gemaakt….. dat heb ik wel!
Maandagavond was ik ergens
anders waar “braaf” geluisterd werd naar de commando’s die gegeven werden! Nog
steeds luistert een hele grote groep kinderen stipt naar datgene wat hun
judoleraar zegt.
Zijwaarts valbreken op
links en bam…. Als een donderslag bij heldere hemel vallen een stuk of 25 (of
meer?) kinderen op de grond. Rennen, kris kras door elkaar, koprol zonder
handen…. En meteen vliegen er een stel kinderen door de lucht.
Lang geleden dat ik 3x in
de week in de kelder aan de overkant zat om te kijken hoe gedisciplineerd de
kinderen waren, hoe respectvol ze met elkaar omgingen, hoe ze leerden dat er
geen verschil was tussen blank, bruin of zwart. Dat er geen verschil was in de sport
tussen jongens en meisjes!
Kai in Sho, bijna 25 jaar
geleden opgericht in een wijk met grote problemen, door een man die wat voor de
kinderen wilde doen. Geholpen door zijn eigen oude judo leraar…. Dhr.
Royackers! Een grote vriendenclub was het… bij wedstrijden werd iedereen
aangemoedigd, eigen kind of kind van een ander!
Hoe het nu bij wedstrijden
gaat, dat weet ik natuurlijk niet, maar wat ik zie wanneer ik daar ben….. de
vriendenclub is nog steeds de vriendenclub… weliswaar met andere mensen, maar
toch…. De saamhorigheid tussen de diverse bevolkingsgroepen is er nog steeds!
En moet die club
verdwijnen?
In de tijd dat mijn
dochters op les waren bij Nol kwam de wethouder van sport André Bloemers,
regelmatig kijken, volgens mij kwam hij met warm weer ook wel eens limonade
brengen. Ik weet nog dat hij genoot van de jeugd die daar met elkaar sportte.
Hoe vaak zijn de portefeuillehouders
jeugd en sport de laatste jaren bij Nol op bezoek geweest? Misschien tijd om
eens te kijken wat daar gedaan wordt? Misschien eens meedoen? Samen met een
paar raadsleden?
Lijkt me lachen!
Een sportclub heeft altijd
aanwas nodig, er moeten kinderen bij komen. Soms worden die geboren in het
ziekenhuis, omdat er een beetje hulp bij nodig is. Maar er kunnen tijdens het
sporten ook blessures optreden…. zoals bij mij bij judo, een enkelbreuk. En dan
moet je naar het ziekenhuis kunnen, naar de Spoedeisende hulp. Of je heupen en
knieën willen wel eens verslijten en dan moet je ook naar een ziekenhuis kunnen.
En wanneer je een operatie gehad hebt en nog net niet naar huis kunt, maar er
geen medische noodzaak is om in het ziekenhuis te liggen, moet je naar een “zorghotel”
kunnen.
In deze tijd moeten de
ziekenhuizen bezuinigen, maar een ziekenhuis waar geen kinderen meer geboren
kunnen worden, of waar men niet meer voor spoedeisende hulp terecht kan, is dat
nog wel een ziekenhuis. En tegenwoordig moet een ziekenhuis ook “lucratieve”
dingen kunnen doen om van zijn voortbestaan verzekerd te zijn. Nieuwe heupen,
nieuwe knieën, zorghotel!
Een tijd geleden heb ik
die vragen al eens gesteld aan het college van B&W, naar aanleiding van een
fusie van 2 ziekenhuizen in het zuiden. Is dat geen oneerlijke concurrentie
voor “ons ziekenhuis”. En die luxe Welness boot, gaat die met zijn zorghotel de
plannen van “ons” ziekenhuis niet doorkruisen en zo het voortbestaan een beetje
onmogelijk maken?
Dat ik niet alleen die
vrees heb, hoorde ik afgelopen dinsdag (26 februari) van de mensen
van het ziekenhuis, waar we met een grote groep geïnformeerd werden over de verbouwingsplannen.
Was interessant en wordt nog vervolgd!
Social media (dit blog is er een van) zijn een bron van informatie. Soms zie je leuke dingen langs komen, soms spreuken...
en bij deze spreuk moest ik meteen aan dit liedje denken. Vond het wel een mooie afsluiter! Misschien dat ik nu ik weer "aan de wandel" ben (ja, ja, winterspek moet weer weg!) dit lied wel eens mee loop te "kwelen". Heb een nieuwe phone, met mogelijkheid van oortjes en muziek! Dus nee....ben niet helemaal.......
