want.. ik mocht niet!
Vanavond
neem ik afscheid als raadslid. Graag had ik nog een woordje gesproken
tot mijn mede raadsleden. Alleen..... het mocht niet van onze
burgemeester. Er namen teveel raadsleden afscheid, iedereen een
woordje spreken (pakweg 10 minuten p.p met wisseling van de wacht)
komt neer op bijna 3 uur. Raadsvergaderingen van 5 uur (en dan nog
niet klaar) waren de laatste tijd meer regel dan uitzondering!)
Of
ik er begrip voor had, zo werd mij gevraagd? NEE! Daarom hier wat ik
nog had willen zeggen!
Dolgelukkig
stond ik hier 4 jaar geleden. Ik was gekozen tot raadslid. Verdrietig
sta ik hier nu voor de laatste keer. Ondanks een stijging van ruim
500% van de stemmen, kwam ik, kwam OPA er tekort. Jammer!
Ik
wil even terugkijken op die 4 jaar. Ik ben namelijk verwaand! Ik heb
wel degelijk bijgedragen aan het tot stand komen (en blijven) van
deze coalitie!
Hoewel
ik bij de installatie superblij was, verdween dat geluksgevoel al bij
een van de eerste commissie vergaderingen. Enkele leden van de
toenmalige VVD-CDA-PvdA (de LVR bestond nog niet, dat waren nog
VVD-ers) coalitie waren er de oorzaak van, dat ik (toen nog
SP-ster)een mail stuurde naar alle toenmalige oppositiepartijen
(Groen Links, Stadspartij Roermond, Democraten Swalmen, D66 en BBR),
om ons te verenigen. Iedereen behalve BBR reageerde positief.
Hortend,
steunend, kreunend en piepend, begon de kar met de ego'tjes en
haantjes moeizaam vooruit te komen. U kent dat wel, Twee stappen
vooruit, eentje terug!De samenwerking kwam (weliswaar langzaam) op
gang, waarbij men elkaar toch nog regelmatig met een scheef oog
bekeek. Maaide die niet teveel het gras weg, zei hij wel wat we
afgesproken hadden, maarre he wacht even, dat zou ik toch zeggen?!
Een
kleine 2 ½ jaar konden de O5 (de vijf oppositiepartijen) oefenen,
toen.... moest het ineens voor het eggie!
En
ik? Ik die het zaakje bij elkaar gebracht had, kon niet mee verder!
De (SP) leden die hun zegje deden, wilden dat de partijlijn gevolgd
werd.
Was
wäre wenn..... ik toch meegedaan had, zou ik hier dan ook zo gestaan
hebben? Als SP lid zeker niet, want meegaan betekende heulen met de
vijand, daar zou ik zeker met een royement op afgerekend zijn.
Misschien
had het een voordeel opgeleverd. Misschien was roddel, laster, smaad
en achterklap dan niet mijn deel geweest. Who knows? Mijn verhouding
met de media is nooit goed geweest!
Ben
blijkbaar niet fotogeniek genoeg!
Tot
slot:
Mensen,
bedankt dat ik 4 jaar heb mogen meedraaien als raadslid. Ik wens de
nieuwe raadsleden, van welke kleur dan ook, veel, heel veel sterkte.
Denk nog eens aan mijn woorden van november vorig jaar. Toen riep ik
op tot SAMEN. (Het woord dat ik regelmatig hier hoorde). Samen, alle
31 raadsleden, allen voorzien van dezelfde informatie, geen oppositie
of coalitie, niet hullie of zullie, nee Samen werkend met het college
aan het naar een hoger plan tillen van Remunj en haar inwoners.
En
oh ja, ik zit dan wel niet meer in de raad, maar als betrokken
inwoonster van onze stad, zal ik regelmatig op diverse plekken te
vinden zijn. Eens zei ik: Leer van mij het onverwachte te verwachten.
Doe dat dan ook!
Het ga jullie allen goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten