dinsdag 25 maart 2014

Leer het onverwachte te verwachten




want.. ik mocht niet!

Vanavond neem ik afscheid als raadslid. Graag had ik nog een woordje gesproken tot mijn mede raadsleden. Alleen..... het mocht niet van onze burgemeester. Er namen teveel raadsleden afscheid, iedereen een woordje spreken (pakweg 10 minuten p.p met wisseling van de wacht) komt neer op bijna 3 uur. Raadsvergaderingen van 5 uur (en dan nog niet klaar) waren de laatste tijd meer regel dan uitzondering!)

Of ik er begrip voor had, zo werd mij gevraagd? NEE! Daarom hier wat ik nog had willen zeggen!

Dolgelukkig stond ik hier 4 jaar geleden. Ik was gekozen tot raadslid. Verdrietig sta ik hier nu voor de laatste keer. Ondanks een stijging van ruim 500% van de stemmen, kwam ik, kwam OPA er tekort. Jammer!

Ik wil even terugkijken op die 4 jaar. Ik ben namelijk verwaand! Ik heb wel degelijk bijgedragen aan het tot stand komen (en blijven) van deze coalitie!

Hoewel ik bij de installatie superblij was, verdween dat geluksgevoel al bij een van de eerste commissie vergaderingen. Enkele leden van de toenmalige VVD-CDA-PvdA (de LVR bestond nog niet, dat waren nog VVD-ers) coalitie waren er de oorzaak van, dat ik (toen nog SP-ster)een mail stuurde naar alle toenmalige oppositiepartijen (Groen Links, Stadspartij Roermond, Democraten Swalmen, D66 en BBR), om ons te verenigen. Iedereen behalve BBR reageerde positief.

Hortend, steunend, kreunend en piepend, begon de kar met de ego'tjes en haantjes moeizaam vooruit te komen. U kent dat wel, Twee stappen vooruit, eentje terug!De samenwerking kwam (weliswaar langzaam) op gang, waarbij men elkaar toch nog regelmatig met een scheef oog bekeek. Maaide die niet teveel het gras weg, zei hij wel wat we afgesproken hadden, maarre he wacht even, dat zou ik toch zeggen?!

Een kleine 2 ½ jaar konden de O5 (de vijf oppositiepartijen) oefenen, toen.... moest het ineens voor het eggie!

En ik? Ik die het zaakje bij elkaar gebracht had, kon niet mee verder! De (SP) leden die hun zegje deden, wilden dat de partijlijn gevolgd werd.

Was wäre wenn..... ik toch meegedaan had, zou ik hier dan ook zo gestaan hebben? Als SP lid zeker niet, want meegaan betekende heulen met de vijand, daar zou ik zeker met een royement op afgerekend zijn.

Misschien had het een voordeel opgeleverd. Misschien was roddel, laster, smaad en achterklap dan niet mijn deel geweest. Who knows? Mijn verhouding met de media is nooit goed geweest!

Ben blijkbaar niet fotogeniek genoeg!

Tot slot:
Mensen, bedankt dat ik 4 jaar heb mogen meedraaien als raadslid. Ik wens de nieuwe raadsleden, van welke kleur dan ook, veel, heel veel sterkte. Denk nog eens aan mijn woorden van november vorig jaar. Toen riep ik op tot SAMEN. (Het woord dat ik regelmatig hier hoorde). Samen, alle 31 raadsleden, allen voorzien van dezelfde informatie, geen oppositie of coalitie, niet hullie of zullie, nee Samen werkend met het college aan het naar een hoger plan tillen van Remunj en haar inwoners.

En oh ja, ik zit dan wel niet meer in de raad, maar als betrokken inwoonster van onze stad, zal ik regelmatig op diverse plekken te vinden zijn. Eens zei ik: Leer van mij het onverwachte te verwachten. Doe dat dan ook!

Het ga jullie allen goed!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten