Ik
ben van die generatie waarin het binnenmilieu van veel huizen slecht
was, maar de tuinen ontzettend groot. Veel mensen, ook in de stad,
hadden een groenten- en fruit tuin. In de winter had je dan, wanneer
het onbetaalbaar was, een diversiteit aan groente en fruit.
Ingeweckt!
Er
was ook vaak wel een hokje met 2 konijnen, die in een mum van tijd
zich voortplanten. Woonde je meer aan de buitenkant van de stad,
tegen een van de dorpen aan, dan liep er wel een of 2 varkentjes
rond.
En natuurlijk hoorde bij dit ydillisch plaatje een paar kippen.
Ook in de stad, want eieren waren een welkome bron van eiwitten, een
welkome vleesvervanger.
Maar
op een gegeven moment had je (vooral met Kerst) teveel konijnen.
Werden de kippen te oud en had je geen eieren meer. Waren de
varkentjes vestgemest. En dan? Dan werd er geslacht, clandestien,
thuis, onverdoofd!
Konijn
werd een goedgerichte tik achter de oren verkocht en was dood.
Een
kip sneed je de kop af.... en hij liep nog een tijdje door de tuin.
Inderdaad...
als een Kip
zonder kop.
Maar
het varken, dat was een andere zaak! De messen werden goed scherp
gemaakt, emmers werden klaar gezet. De houten tafel werd geschrobt
met soda om te ontsmetten, de worstmolen stond klaar. De
darmspoelmachine stond gereed. De weckflessen en bijbehorende ringen
waren ontsmet.
Aan
alles werd gedacht, zelfs aan de pan voor het opvangen van het bloed
voor het maken van bloedworst.
Ook
vroeger was het thuis slachten clandestien, maar omdat de tuinen zo
groot waren, was er altijd wel een plek te vinden waarin je dat
gedeelte van het varken wat werkelijk niet verwerkt kon worden kon
begraven. Weinig slachtafval bleef er over, want zelfs de
varkenspootjes werden ingelegd in het zuur.
De
inwoners van ons land hebben zich ondertussen uitgebreid van ongeveer
11 miljoen in de jaren zestig van de vorige eeuw, naar nog net geen
17 miljoen anno nu.(bron:
http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/bevolking/cijfers/extra/bevolkingsteller.htm
) Veel onderdanen van Nederland komen vanuit een ander land.
Gastvrij
werden in het hele verre verleden ( Hugenoten bijv.) tot nu mensen
opgevangen die op de vlucht waren voor oorlog of
godsdienstvervolging. Maar ook kwamen er mensen werken uit andere
landen. Landen van rond de Middellandse Zee. Eerst de Spanjarden en
Italianen, later de mensen uit Marokko en Turkije.
Ook,
de eerste gastarbeiders uit de laatste 2 landen werden regelmatig “op
de koffie” genodigd door de Nederlandse mensen, collega's van
elkaar. Vaak bleef men mee eten. Men hield uiteraard rekening met de
gasten, die islamitisch waren, en serveerde of kip of rundvlees,
gemaakt met Nederlandse kruiden!
Het
aantal inwoners dat Moslim(a) is, groeide met het stijgen der jaren.
Evenals de roep om eigen slachthuizen. Mobiele slachthuizen. Er wordt
nu in de gemeente Roermond gevraagd om een onderzoek naar de
haalbaarheid, door 2 LVR raadsleden. De heren Derkaoui en Sogukcesme
hebben de vraag van ex raadslid Ramdani opgepikt.
In
het verleden (2011) heeft de Universiteit van Wageningen een
onderzoek verricht naar de haalbaarheid van mobiele slachthuizen. De
kosten ervan zijn helaas schrikbarend. 200.000 tot 300.000 euro. (Het
rapport van de Uni van Wageningen lezen? http://edepot.wur.nl/168433
)
Ik
neem aan dat de vragenstellers niet bedoeld hebben om de kosten voor
een schaap zo op te drijven. Tel maar uit, met de volgende schatting.
Op een bevolking van 60.000 inwoners, met 25% Moslim(a) 's zou dit
neerkomen op 100 euro (vrouw, man, 3 kinderen) per gezin. Naast het
salaris van de slager en de kosten van het schaap. Neem aan dat dat
echt niet de bedoeling is.
Ik
denk dat men beter kan gaan onderzoeken wat de kosten van een
permanent slachthuis zijn. En een onderzoek doen onder de
Nederlanders die zelf, of wiens ouders afkomstig zijn uit Turkije,
Marokko of Bosniƫ, er voor over hebben.
Ik
zou zeggen: Bezint, eer ge begint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten