Soms zorgt een gebeurtenis,of eigenlijk een reeks van gebeurtenissen, ervoor
dat je denkt aan iets uit het verleden. In dit geval dacht ik daardoor aan de
vertolking van de ouverture van Figaro’s Hochzeit door Tom Manders!
Poes, poes,
poes, lussie melkie poes! Grandioos!
Maar ik denk niet dat velen van jullie bekend zijn met de
opera Figaro’s Hochzeit (huwelijk). Kort uitleg. Het “eerste deel” van de opera
kennen de meesten wel…… De barbier van Sevilla!
Figaro is kapper/scheerder die graaf Almaviva helpt met de “jacht “ op Rosina, een weesmeisje dat
bij een oude arts woont. Ze trouwen en krijgen een gezapig leven als
plattelands aristrocaten.
Na een tijd krijgt Rosina een nieuw kamermeisje, Susanna.
Figaro wil met haar trouwen, maar……. de graaf is na jaren huwelijk wel in voor
een nieuw avontuurtje!
En dan …. begint de ellende Susanna negeert de graaf en
zij wordt als trofee steeds begerenswaardiger! De gravin is verdrietig over het
overspel van haar man.
Vaak zie je dat in en huwelijk na een tijdje de verveling
toeslaat. Men gaat uit elkaar….. soms met instemming van beiden, soms tot
schrik van een partij.
In de politiek zie je dat ook wel gebeuren. Men “verlaat”
elkaar, omdat men denkt dat een deel van de coalitie “vreemd” is gegaan. Of
omdat een andere partij als veel betere trofee gezien wordt.
Soms pakt dat goed uit, maar soms oh schrik staan er
ineens anderen klaar om de plaats in te nemen…… en wat dan?
Dan kun je wel van alles roepen over de nieuwe
verbintenis en zeggen dat er toch niets van komt, maar je kunt ook proberen een
van de coalitie genoten los te weken van de nieuwe verbintenis. Je ziet dan een
lobby’tje hier en een samenspraakje daar. Een beetje vrijen tussen 2 partijen….
Een 3e wiel aan de wagen om het bommetje wat steviger te maken.
Het lukt…. Het lukt niet…..
Lukt de vrijage, de hofmakerij een beetje….. gaan we dan
door naar de volgende partij? En wordt zo dan het oude pact van jaren her, de oude vertrouwde pantoffels weer aangetrokken, het
langdurige huwelijk weer opgepakt? De nieuwe partner(s) met lege handen aan de kant gezet?
In het geval van Figaro’s Hochzeit ging graaf Almaviva
weer op de knieën voor zijn Rosina!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten